Bigla kita namiss

Kamusta ka na Julius? ang tagal na nung huli tayong nagkita... binata ka pa non.. masaya ka kya ngayon? siguro oo.. may asawa at anak ka na kasi.. paminsan minsan naalala parin kita.. pati lahat ng kabaliwan na ginawa ko non sayo.. ikaw yata talaga ang first love ko eh! hindi rin ako makasiguro.. pero sigurado ako, you once occupied a biggest part in my heart! minsan naiisip ko kung pinatulan ko kya ang trip mo non.. kung hindi kya ako nagalit.. ano kayang nangyare? naging maayos kya ang lahat para satin.. pakiramdam ko non.. nagsisimula na tayo.. pero ang bilis natapos.. tapos wala na.. ano bang nangyare sating dalawa? bakit hindi tayo nagtuloy tuloy.. siguro.. ahh.. ayoko ng isipin kung bakit.. wala rin namang mangyayari.. taken kana.. naisip lang talaga kita ngayon.. alam mo na.. ikaw lang naman talaga ang dahilan noon kung bakit ako nagsusulat ng diary, ikaw rin lang naman ang madalas kong sulatan noon, hindi ko nga lang binibigay sayo.. nalala ko.. drugs pa nga ang tawag ko sayo.. ikaw kasi ang drugs ng buhay ko.. hindi ko akalain na madali rin ako makaka-move on sayo.. hindi lang siguro talaga ako mahilig sa taken.. kaya nung mag-asawa kana.. kusang nawala ang feelings ko sayo.. masaya lang minsan isipin kung paano ko naloko sayo noon, siguro kung maaalala mo pa ang kalokohan ko sayo noon matatawa ka rin.. ang mga barkada ko noon, hanggang ngayon naaalala ka parin.. kapag kwentuhan tungkol sa mga naging crush ikaw ang naalala nilang crush ko.. pati yung theme song ko sayo naaalala nila.. "Pagdating ng panahon.. ba'ka ikaw rin at ako.. Ba'ka tibok ng puso ko'y maging tibok ng puso mo.." hindi nga lang nangyare ang kantang yon para sakin.. ang layo mo na eh.. nang narating mo.. isa ka ng architech.. may asawa at anak na.. masaya ka na siguro, buo ng pagkatao mo.. kahit papa no masaya na rin ako para sayo.. kasi may direksyon na ang buhay mo.. sana sa susunod na magkita tayo.. ibang Julius at Jonai na tayo.. yung tipong matured enough to handle situation, maging magaang ang pagkikita natin.. parang long lost friend, walang mabigat na namamagitan.. 

Nasira ang laptop ko.. basag ang monitor.. mas malungkot pa'to sa pagkawala mo julius sa buhay ko.. waaaaaah.. huhuhu... crying much!